Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

partes (elementos) de la oración

  • 1 oración

    f 1) реч, слово; oración fúnebre надгробно слово; 2) молитва; 3) грам. изречение; partes de la oración части на изречението; elementos de la oración части на речта; 4) pl вечерня, вечерен звън; oración de ciego прен. монотонна, неизразителна реч; 5) pl вероучение; la oración breve sube al cielo proverb. кратката молитва (скромната молба) стига до ушите на Бога.

    Diccionario español-búlgaro > oración

  • 2 partes de la oración

    сущ.
    2) грам. (elementos) члены предложения

    Испанско-русский универсальный словарь > partes de la oración

  • 3 член

    член
    1. (тела) membro;
    2. (организации и т. п.) membro, ano;
    \член коммунисти́ческой па́ртии membro de komunista partio;
    \член профсою́за membro de sindikato;
    действи́тельный \член efektiva membro;
    \член-корреспонде́нт korespondanta membro;
    почётный \член honora membro;
    3. грам. (артикль) artikolo;
    определённый \член la difina artikolo;
    неопределённый \член la nedifina artikolo;
    4. грам.: \член предложе́ния elemento de propozicio;
    гла́вные \члены предложе́ния ĉefaj elementoj de propozicio;
    второстепе́нные \члены предложе́ния akcesoraj elementoj de propozicio.
    * * *
    м.
    1) ( тела) miembro m
    2) ( часть целого) elemento m, parte f

    члены предложе́ния грам.partes (elementos) de la oración

    3) (организации, общества и т.п.) miembro m, afiliado m, asociado m, militante m

    член профсою́за — miembro de un sindicato

    член семьи́ — miembro de la familia

    действи́тельный член (академии и т.п.) — miembro (académico) de número

    член-корреспонде́нт — miembro correspondiente

    член прези́диума — miembro de la presidenica (de la mesa)

    4) мат. miembro m (уравнения, неравенства); término m (пропорции, отношения)
    5) грам. ( артикль) artículo m

    определённый, неопределённый член — artículo determinado, indeterminado

    * * *
    м.
    1) ( тела) miembro m
    2) ( часть целого) elemento m, parte f

    члены предложе́ния грам.partes (elementos) de la oración

    3) (организации, общества и т.п.) miembro m, afiliado m, asociado m, militante m

    член профсою́за — miembro de un sindicato

    член семьи́ — miembro de la familia

    действи́тельный член (академии и т.п.) — miembro (académico) de número

    член-корреспонде́нт — miembro correspondiente

    член прези́диума — miembro de la presidenica (de la mesa)

    4) мат. miembro m (уравнения, неравенства); término m (пропорции, отношения)
    5) грам. ( артикль) artículo m

    определённый, неопределённый член — artículo determinado, indeterminado

    * * *
    n
    1) gener. (÷àñáü öåëîãî) elemento, afiliado (организации, общества), asociado, parte, ugetista, compañero (общества), individuo (организации и т.п.), miembro (организации и т.п.), miembro (áåëà), militante
    2) colloq. pajarito
    3) gram. artìculo
    4) anat. pene
    5) math. miembro (уравнения, неравенства), miembro (уравнения и т.п.), término (в многочленах, прогрессиях и т.п.), miembro (уравнения)
    6) law. societario, socio
    8) rude.expr. polla, chorra

    Diccionario universal ruso-español > член

  • 4 члены предложения

    Diccionario universal ruso-español > члены предложения

  • 5 член

    м.
    члены предложе́ния грам.partes (elementos) de la oración
    3) (организации, общества и т.п.) miembro m, afiliado m, asociado m, militante m
    член профсою́за — miembro de un sindicato
    член семьи́ — miembro de la familia
    действи́тельный член (академии и т.п.) — miembro (académico) de número
    член-корреспонде́нт — miembro correspondiente
    член прези́диума — miembro de la presidenica (de la mesa)
    4) мат. miembro m (уравнения, неравенства); término m (пропорции, отношения)
    5) грам. ( артикль) artículo m
    определенный, неопределенный член — artículo determinado, indeterminado

    БИРС > член

  • 6 часть

    част||ь
    1. parto;
    \часть зда́ния parto de konstruaĵo;
    составна́я \часть komponento, komponanto, elemento, ero;
    небольша́я \часть malgranda parto;
    2. воен. trupo, milittrupo, taĉmento;
    3. (отдел) fako;
    уче́бная \часть studfako;
    ♦ \часть ре́чи грам. gramatika vortklaso;
    бо́льшей \частьью, по бо́льшей \частьи grandparte;
    э́то не по мое́й \частьи разг. tio al mi ne rilatas, pri tio mi ne estas kompetenta.
    * * *
    ж.
    1) parte f

    бо́льшая часть — la mayor parte; la mayoría ( большинство)

    составна́я часть — parte integrante

    неотъе́млемая часть ( чего-либо) — parte inalienable (de)

    части те́ла — partes del cuerpo

    части све́та геогр.partes del mundo

    по частя́м — por partes

    плати́ть по частя́м (частя́ми) — pagar por partes (por partidas)

    2) (механизма и т.п.) elemento m, órgano m; pieza f ( деталь)

    основны́е части — elementos principales

    запасны́е части — piezas de repuesto

    разобра́ть на части — desmantelar por elementos, desarmar vt

    3) ( отдел) sección f, departamento m

    уче́бная часть — jefatura de estudios

    хозя́йственная часть — departamento (servicio) administrativo; unidad de servicios

    пожа́рная часть — puesto de bomberos

    4) разг. ( область деятельности) esfera f, rama f; oficio m, profesión f ( специальность)

    пойти́ по гражда́нской части — escoger una profesión civil

    5) воен. unidad f ( superior)

    моторизо́ванная часть — unidad motorizada

    пехо́тные части — unidades de infantería

    уда́рные части — tropas de choque

    6) уст. ( район города) distrito m
    7) уст. ( участь) suerte f, destino m; sino m ( судьба)
    ••

    части ре́чи грам.partes de la oración

    материа́льная часть тех., воен.material m

    рвать на части разг. — no dejar ni a sol ni a (la) sombra, atosigar vt

    разрыва́ться на части разг. — hacerse añicos (pedazos), deshacerse (непр.) (por)

    войти́ в часть разг.tener una parte (en)

    бо́льшей частью, по бо́льшей части — la mayoría de las veces, las más de las veces

    э́то не по мое́й части разг. — esto no es de mi competencia, esto no me incumbe

    он знато́к по э́той части разг. — es experto (es ducho) en la materia; está fuerte en eso

    по части чего́-либо разг. — en materia de algo, con motivo de algo

    * * *
    ж.
    1) parte f

    бо́льшая часть — la mayor parte; la mayoría ( большинство)

    составна́я часть — parte integrante

    неотъе́млемая часть ( чего-либо) — parte inalienable (de)

    части те́ла — partes del cuerpo

    части све́та геогр.partes del mundo

    по частя́м — por partes

    плати́ть по частя́м (частя́ми) — pagar por partes (por partidas)

    2) (механизма и т.п.) elemento m, órgano m; pieza f ( деталь)

    основны́е части — elementos principales

    запасны́е части — piezas de repuesto

    разобра́ть на части — desmantelar por elementos, desarmar vt

    3) ( отдел) sección f, departamento m

    уче́бная часть — jefatura de estudios

    хозя́йственная часть — departamento (servicio) administrativo; unidad de servicios

    пожа́рная часть — puesto de bomberos

    4) разг. ( область деятельности) esfera f, rama f; oficio m, profesión f ( специальность)

    пойти́ по гражда́нской части — escoger una profesión civil

    5) воен. unidad f ( superior)

    моторизо́ванная часть — unidad motorizada

    пехо́тные части — unidades de infantería

    уда́рные части — tropas de choque

    6) уст. ( район города) distrito m
    7) уст. ( участь) suerte f, destino m; sino m ( судьба)
    ••

    части ре́чи грам.partes de la oración

    материа́льная часть тех., воен.material m

    рвать на части разг. — no dejar ni a sol ni a (la) sombra, atosigar vt

    разрыва́ться на части разг. — hacerse añicos (pedazos), deshacerse (непр.) (por)

    войти́ в часть разг.tener una parte (en)

    бо́льшей частью, по бо́льшей части — la mayoría de las veces, las más de las veces

    э́то не по мое́й части разг. — esto no es de mi competencia, esto no me incumbe

    он знато́к по э́той части разг. — es experto (es ducho) en la materia; está fuerte en eso

    по части чего́-либо разг. — en materia de algo, con motivo de algo

    * * *
    n
    1) gener. (ìåõàñèçìà è á. ï.) elemento, (îáäåë) sección, cuota, departamento, lote, parte, pedazo, pieza (деталь), porción, porqué
    2) med. dosis
    3) colloq. (область деятельности) esfera, oficio, profesión (специальность), rama
    4) amer. pirringa
    5) obs. (ðàìîñ ãîðîäà) distrito, (ó÷àñáü) suerte, destino, sino (судьба)
    6) milit. unidad (superior)
    7) eng. miembro, proporción, órgano
    9) law. asignación, cupo, partida, parágrafo, posición, párrafo
    11) Col. lempo, loncho

    Diccionario universal ruso-español > часть

  • 7 часть

    ж.
    бо́льшая часть — la mayor parte; la mayoría ( большинство)
    составна́я часть — parte integrante
    неотъе́млемая часть ( чего-либо) — parte inalienable (de)
    части те́ла — partes del cuerpo
    части све́та геогр.partes del mundo
    по частя́м — por partes
    плати́ть по частя́м (частя́ми) — pagar por partes (por partidas)
    2) (механизма и т.п.) elemento m, órgano m; pieza f ( деталь)
    основны́е части — elementos principales
    запасны́е части — piezas de repuesto
    разобра́ть на части — desmantelar por elementos, desarmar vt
    уче́бная часть — jefatura de estudios
    хозя́йственная часть — departamento (servicio) administrativo; unidad de servicios
    пожа́рная часть — puesto de bomberos
    4) разг. ( область деятельности) esfera f, rama f; oficio m, profesión f ( специальность)
    пойти́ по гражда́нской части — escoger una profesión civil
    5) воен. unidad f ( superior)
    моторизо́ванная часть — unidad motorizada
    пехо́тные части — unidades de infantería
    уда́рные части — tropas de choque
    7) уст. ( участь) suerte f, destino m; sino m ( судьба)
    ••
    части ре́чи грам.partes de la oración
    материа́льная часть тех., воен.material m
    рвать на части разг. — no dejar ni a sol ni a (la) sombra, atosigar vt
    разрыва́ться на части разг. — hacerse añicos( pedazos), deshacerse (непр.) (por)
    войти́ в часть разг. — tener una parte (en)
    бо́льшей частью, по бо́льшей части — la mayoría de las veces, las más de las veces
    э́то не по мое́й части разг. — esto no es de mi competencia, esto no me incumbe
    он знато́к по э́той части разг. — es experto( es ducho) en la materia; está fuerte en eso
    по части чего́-либо разг. — en materia de algo, con motivo de algo

    БИРС > часть

См. также в других словарях:

  • Oración (gramática) — Árbol sintáctico, para una oración compuesta (el niño que me saludó me odia) en la que la oración subordinada es una oración de relativo. La oración es el constituyente sintáctico más pequeño posible, capaz de realizar un enunciado o expresar el… …   Wikipedia Español

  • Oración interrogativa — Una oración interrogativa es una oración empleada para pedir información y en ocasiones para expresar mandatos o sugerencia pragmáticamente suavizados. Las interrogativas pueden claisifcarse de acuerdo a varios criterios binarios:… …   Wikipedia Español

  • Conjunción — (Derivado de junto < lat. junctus, part. de jungere, juntar.) ► sustantivo femenino 1 Unión de dos o más cosas: ■ una fatal conjunción de circunstancias provocó el estallido social. 2 ASTRONOMÍA, OCULTISMO Encuentro de dos astros en la misma… …   Enciclopedia Universal

  • Número gramatical — Para otros usos de este término, véase Número (desambiguación) y Números. El número gramatical es una categoría morfológica que indica si el referente de un sintagma o predicacción se refiere a uno o varias entidades. De acuerdo con esa… …   Wikipedia Español

  • Análisis — (Del gr. analysis < analyo, desatar.) ► sustantivo masculino 1 Distinción y separación de las partes de un todo hasta llegar a conocer los principios o elementos que lo configuran. IRREG. plural análisis 2 LITERATURA Examen que se hace de un… …   Enciclopedia Universal

  • Latín — Para otros usos de este término, véase Latín (desambiguación). Latín Lingua latina Hablado en Imperio romano y Europa Occidental de la Antigüedad y Edad Media. Actualmente, es hablada en Ciudad del Va …   Wikipedia Español

  • Categoría gramatical — Saltar a navegación, búsqueda Categoría gramatical (o parte de la oración o categoría morfosintáctica) es una antigua clasificación de las palabras según su tipo, en la gramática española el término es introducido por Antonio de Nebrija.… …   Wikipedia Español

  • Partícula gramatical — Saltar a navegación, búsqueda En lingüística, partícula gramatical es un término con un significado poco preciso, con que se designan informalmente algunas categorías funcionales o partes invariables de la oración. En general el término ha sido… …   Wikipedia Español

  • complemento — (Del lat. complementum.) ► sustantivo masculino 1 Cosa, cualidad o circunstancia que, añadida a otra, la completa o perfecciona. SINÓNIMO aditamento añadido 2 Cada uno de los elementos que se complementan mutuamente. 3 GEOMETRÍA Arco o ángulo que …   Enciclopedia Universal

  • Partícula — (Del lat. particula.) ► sustantivo femenino 1 Parte muy pequeña de una cosa: ■ me ha entrado una partícula de polvo en el ojo. SINÓNIMO porción 2 Cuerpo que es muy pequeño: ■ los átomos son partículas de la molécula. 3 GRAMÁTICA Denominación… …   Enciclopedia Universal

  • Lenguas celtas — Distribución geográfica: En la antigüedad en la práctica totalidad de Europa Occidental; actualmente, en las Islas Británicas y Bretaña Países …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»